Mijn eerste week in Jinja Vorige week woensdag kwamen mijn moeder en goede vrienden mij gedag zeggen. Als ik mijn moeder naar huis breng, moet ze huilen. Ook mijn schoonmoeder is verdrietig als ze me belt om afscheid te nemen. Donderdag verloopt rustig. 'S avonds gaan we uit eten. Mijn broer komt nog even langs en dan moet ik ook Niels gedag zeggen. Evert en ik rijden samen naar Amsterdam. Nog een laatste kus en ik begin aan mijn avontuur. De vliegreis verloopt voorspoedig. In Entebbe wacht Martin op mij. Hij brengt me naar het Guesthouse in Kampala. Daar slaap ik 2 nachten. Ik krijg een citytour. We bezoeken de grootste moskee van Oeganda. We varen op Lake Victoria. Op zondag vertrekken we naar Jinja. Als ik er ben, neemt Joan me direct mee langswinkels en vertelt waar ik kan pinnen. Daarna lopen we naar het babieshome. Het project Arise and Shine heeft het babieshome. Ik zie zoveel kinderen. Na een uurtje weer terug naar huis. Elke dag vertrekken we om 9 uur naar het babieshome. We lopen een klein stukje en nemen een Boda Boda. Een motor als taxi waar we met zijn tweeën op kunnen. Voor weinig geld worden we naar het babieshome gebracht. Daar wachten de kinderen ons al op. We worden met open armen ontvangen. We helpen met het verzorgen van de kinderen en spelen met iedereen. Justine van 4 zit sinds een maand in het babieshome. Ze is niet lekker. Ik maak me zorgen. Ze is zo dun. Net 10 kilo. Met paracetamol kunnen we de koorts onderdrukken. Ze eet nauwelijks en drinken doet ze ook niet. Gelukkig zie ik haar opknappen. Aan het eind van de week lacht ze weer en speelt ze met deandere kinderen. De eerste week zit er alweer op. Jeetje wat gaat het snel. Het is fijn hier te mogen zijn en iets te kunnen doen voor de kinderen. Jinja is een mooie stad om te vertoeven. Veel Muzungus( zo worden de blanken genoemd). Het eten is prima. Gisteren een heerlijke cappuccino gehad. Morgen begint weer een nieuwe week met de kinderen. Doei Doei